500 manns í framboði. Gott eða slæmt?

 

Þjóðarsálin í hnotskurn... meira en helmingur skilar inn á síðustu stundu.

Þetta erum við... þjóðin. Harðduglegt og vinnusamt fólk með trúa á sjálft sig... á síðustu stundu.

Er ekki dásamlegt að allt þetta fólk hafi þá einlægu trú að þess framlag skipti máli.

Jú það er það. Og auðvitað skiptir það máli.

Það skitpir máli að umræðan verði til og hún fari fram.

Það er það góða.

Ég get þó ekki varist þeirri hugsun að þarna sé á ferðinni sami eiginleiki og kom svo skýrt fram á hlutabréfaárunum.

Ég man það eins og gerst hafi í gær, sumarið 2007. Þá var ég með opið hús á Menningarnótt.

Fólk dreif að héðan og þaðan. Sat í grúppum hér og þar, úti á palli og inni í stofu. Hvar ég stóð miðsvæðis með vöffludiskinn í annarri hendi og heyrði á tal manna, brá mér í brún. Það voru allir, hver einasti maður að tala um hlutabréf. Hvar þeir hefðu keypt, í hverju þeir hefðu selt. Hvort ætti að selja eða kaupa. Hvað þeir hefðu grætt.

Hvað ætti að veðja á næst osfrv.

 „Við erum orðin biluð." Hugsaði ég. „Við erum gjörsamlega búin að missa vitið". Nú er hver einasti maður orðinn sérfræðingur í hlutabréfaviðskiptum.

---

 Nú er sem sé hver einasti maður orðinn sérfræðingur í Stjórnarskránni... og ég líka.!

þetta er auðvitað bara dásamlegt. En kann þetta góðri lukku að stýra?

Sýnir þetta styrk okkar þjóðarsálar eða veikleika?  (Erum við haldin ólæknandi hjarðhegðunar -„heilkenni"?)

Hverjir eru okkar helstu styrkleikar sem þjóð?:

Við erum í grunninn vinnusamt, duglegt og heiðarlegt fólk, upplýst og vel menntuð þjóð. Við höfum frumkvæða hugsun og erum kjarkmikil. Við kunnum að sýna samstöðu og samhygð ef í harðbakka slær. Bæði hvort öðru og út á við. Sagna hefur kennt okkur nauðsyn þess að vera útsjónasöm og þar af leiðandi held ég að við höfum innbyggt nokkuð sterkt innsæi (og vonandi nokkra framsýni).

 

Hvað þyrftum við að læra? Að hlusta og flýta okkur hægt.

---

Að vissu leyti er hálfgert brjálæði að boða til persónukjörs á þennan hátt. Hvernig í ósköpunum á kjósandinn að velja úr og hafa til þess viku?  (kynningabæklingur kjörstjórnar verður kominn í hús þá) / Ég er sjálf að reyna að mynda mér skoðun á hinum 24, en þetta er nánast óvinnandi vegur. Niðurstaða kosninganna... ja hvað í raun endurspeglar hún?

Tilraun sem aldrei hefur verið gerð áður þótt víðar væri leitað. Nema hvað. Og hvar er hún gerð. Á Íslandi.!

Tilraunin er vissulega spennandi og verður fróðlegt að sjá útkomuna úr kosningunum. Ef okkur tekst að þessu sinni að ræða málin á upplýstan og yfirvegaðann hátt (á þinginu og í undanfara kosninganna). Án slagorða og upphrópana (svo ekki sé talað um karp, skotgrafahernað  og önnur leiðindi).

Ef stíllinn á umræðunni breytist. Þá er tilraunin þess virði.

 

 

Margir að skila í morgun.

Það var nóg að gera hjá þeim í afgreiðslunni í glerskála Alþingis í morgun. Frambjóðendur og / eða fulltrúar þeirra streymdu að með gögn. Er það vel. Gaman verður að sjá listann í heild.

Margir frambjóðendanna hafa þegar hafið "kosningabaráttuna", bæði á Facebook síðu Stjórnlagaþingsins og á eigin bloggsíðum. Baráttumálin eru af ýmsum toga. Mestur samhljómur virðist vera hvað varðar skýrari þrískiptingu valdsins og náttúruauðlindir í eign þjóðarinnar.

Önnur málefni koma til kastanna svo sem aðskilnaður ríkis og kirkju, persónukjör, kjördæmaskipan, valdsvið forseta ofl.

Þetta eru engin smá mál, nema síður sé.

Nokkuð hefur verið fjallað um það í umræðunni almennt undanfarið hve umræðuhefðin okkar hér er slök. Það væri lag að láta reyna á nýja tegund að "umræðuhefð" á Stjórnlagaþinginu og vera búin að huga að umræðuforminu í tíma.

Þjóðfundurinn sem halda á næstunni leggur grunninn fyrir Stjórnlagaþing sem er gott. Það er mikilvæg að okkur "þjóðinni" finnist þetta ekki eitt "platið" enn.

Vandasamt er að iðka lýðræðið og góða umræðuhefð þar sem slíkt krefst þolinmæði og hlustunar ásamt virðingu fyrir skoðun annarra.

Gagnrýni á óvandaða stjórnsýslu hefur verið hávær undanfarið. Brýnt er að Stjórnlagaþing sýni í verki að þar fari fólk, sem unnið getur faglega og  verið góð fyrirmynd að vönduðum og nútímalegum vinnubrögðum.  Upplýsingaflæði frá þinginu til þjóðarinnar þarf að vera virkt og aðgengilegt öllum  án vandkvæða.

Um frambjóðanda:

Ég er fædd 3.október 1959 í Reykjavík. Foreldrar eru Lovísa Ágústsdóttir fv.ritari og Valgeir Gestsson fv. skólastjóri og formaður Kennarasambands Íslands. Ég á þrjár systur, 5 yndisleg systrabörn, eina dóttur og dótturdóttir. Barnsskónum sleit ég að Varmalandi í Borgarfirði, lærði skólaljóðin og keppti í íþróttum með UMFÍ.

Síðar stundaði ég nám í sagnfræði, heimspeki og fjölmiðlafræði við H.Í. Lauk Brautargengisnámi hjá IMRPU Nýsköpunarmiðstöð árið 2000 og Frumkvöðalfræðum PDE, frá Háskólanum á Keili 2009.

Ég hef unnið fjölbreytt störf í gegnum tíðina; eldað fyrir ferðamenn á hálendi Íslands, starfað sem kennari, rekið eigð tehús í Reykjavík, en þó hefur stærstur hluti starfsævinnar snúið að ráðgjöf m.a. til unglinga hjá Reykjavíkurborg og kvenna sem leita þjónustu Kvennaathvarfsins.

Sl. vetur tók ég þátt í sjálfboðaliðastarfi með UNIFEM á Íslandi og vann með þeim í landsbyggðakynningum.

Um þessar mundir er ég að þróa eigin vöru sem unnin er að hluta til úr íslenskum jurtum.

Það Ísland sem ég ólst upp á var land friðsemdar og eðlilegrar uppbyggingar skóla- heilbrigðiskerfis, lífeyrissjóða og stéttafélaga m.a. Gildi aldamótakynslóðarinnar í gegnum afa og ömmur eru mér í blóð borin. Trú á land og lýð, virðing fyrir náttúrunni og samvistir við hana,... rabbabaragarður... skógarlundur... lækjarniður... skrúðgarðar og 17.júní....

Gildi sem ég hef erft og virði.  -  Gamalt getur líka verið gott.

 - Það er einnlæg von mín að yfir Stjórnlagaþingi ríki góður andi, jákvæðni , uppbygging , trú , traust og gleði. -

 Með skýra sýn og gott innsæi. Skipulagsfærni, vinnusemi og þjálfun í að hlusta. Virðingu fyrir uppruna okkar og sögu, ásamt  þeim góðu gildum sem við enn búum yfir, óska ég þátttöku í Stjórnlagaþingi.

 

 

Landsbyggðakynning UNIFEM á Íslandi heldur áfram.

Verðum á Ísafirði í kvöld kl. 20.00 í Hömrum. Fjöldi kvenna á Ísafirði og nágrenni hefur tekið höndum saman undanfarið og ljáð verkefninu lið og er útkoman vægast sagt glæsileg.

Ágústa Gísaldóttur, sviðsstjóra hjá Þróunarsamvinnustofnun Íslands segir frá starfi sínu í Afríku og Steinunn Gyðu-og Guðjónsdóttir, framkvæmdastýra UNIFEM á Íslandi, kynnir starf UNIFEM og systralagið.

Sigríður Ragnarsdóttir, skólastjóri, Tónlistaskóla Ísafjarðar á veg og vanda að tónlistadagskrá sem tilhlökkun er af að fá að hlýða á. Kvennakór Ísafjarðar og Stúlknakór Tónlistarskóla Ísafjarðar taka nokkur lög undir stjórn Bjarneyjar Ingibjargar Gunnlaugsdóttur. Þá mun Ingunn Ósk Sturludóttir syngja og Guðrún Jónsdóttir lesa ljóð. 

  "Lista"konurnar Albertína Elíasdóttir, Arna Lára Jónsdóttir og Guðfinna Hreiðarsdóttir sjá um kaffiveitingar í hléi.

Á Heitt á prjónunum, hjá Gerði, verður opnuð sýning á sjölum í tengslum við kynningu UNIFEM klukkan 16.00 mánudaginn 20 apríl og mun hún standa út vikuna.

Kynnir:  Ylfa Mist Helgadóttir.

Hún Elsa hjá Fjölmenningarsetrinu hefur haldið utanum verkefnið á Ísafirði og leitt þetta allt saman ásamt Bryndísi hjá Rauða Krossinum. :-)

Vestfirsku fjöllin eru mikilfengleg og föst fyrir. / Skyldi Gamla Bakaríið vera ennþá starfandi?

 

Skagfirsk kvennasveifla.

Stjörnubjartur himinn umlukti Menningarmiðstöðina Miðgarð í Skagafirði í gærkvöldi.Innan dyra, fyrir fullu húsi söng Ásdís Guðmundsdóttir, verkefnisstýra styrktarsjóðs Atvinnmála kvenna með glæsilegum liðsstyrk í hljóðfæraleik og bakröddum heimafólks.Norðurljósin voru enn í hvínandi stuði þegar við keyrðum „suður“, til Rvk. þá nótt.Söngdagskráin var vandlega samsett af þekktri tónlist kvenna á heimsvísu.Mikið var um Suður-ameríska söngva og austræna, sem var vel. Á milli laga voru fluttar litlar þjóðsögur frá því landi er tónlistinni tengdust.Lokalagið „Ég er kominn heim“, Söng Ásdís af  innlifun og glæsibrag eins og öll hin lögin,  en í aukalagi 2 hafði sveiflan náð taki á salnum sem stóð upp, dansaði og klappaði við „...blandaðu meira...“   (á blandaðri tungu).

♫♫♫♫♫♫♫♫

Í hléi gæddi fólk sér á þjóðréttum hinna ýmsu landa, s.s. Frakklands, Þýsklands, Svíþjóðar og Suður – Afríku en fólk frá 9 þjóðlöndum býr og starfar í Skagafirði.  Rauði krossinn á svæðinu hjálpaði til við skipulagningu á því gómsæta verkefni. UNIFEM, kynnti sína starfssemi fyrir gestum og safnaði systrum í  „Systralagið“, en „ber er hver að baki, nema sér systur eigi...“ eins og  Steinunn Gyðu-og Guðmundsdóttir framkvæmdastýra UNIFEM, á Íslandi,  benti á í sínu innleggi eftir hléið.  Með „systralaginu“ tökumst við hönd í hönd á heimsvísu og styrkjum verkefni sem vinna gegn ofbeldi er sérlega bitnar á konum.Sabine , talaði fyrir samtök kvenna af erlendum uppruna og sagði skemmtilega frá sinni upplifun, viðhorfi og reynslu.Íslenska vetrarnóttin var köld ytra en hlý innra. 24.otk.2009.  - Fyrsti vetrardagur, kvennafrídagurinn og Dagur Sameinuðu þjóðanna runnu saman í notalega kvöldstund í Skagafirðinu að þessu sinni. Enn ómar af tónlistinni , sem alltaf tekst að sanna gildi sitt.  Óska ég þess að hún Ásdís fái að heyrast víðar með þetta vermandi prógramm á næstunni. Svo þakka ég auðvitað kærlega gestrisni Skagfirðinga og góðan félagsskap í ferðinni. 

Reykjanesblóm.

15 mánaða búseta mín hér í Reykjanesbæ, hefur kennt mér ýmislegt.

M.a. það, að fyrir okkur sem höldum að miðja alheimsins sé Reykjavík, sem næst miðbænum og þar um kring, er hollt að gerast íbúi annars sveitafélags.

Stækkar sjóndeildarhringurinn eða minnkar? Hann breytist.

S.l. haust settis ég á skólabekk eftir langt hlé, við Háskólann á Keili, sem staðsettur er á gamla varnarsvæðinu, sem nú ber nafið Ásbrú.

Umhendis var ljós uppbyggingarorkan í loftinu. / Fullt í gangi og einhvern vegin sá maður fyrir sér blómlegt bæjarfélag birtast innana skamms. Það var þarna á leiðinni, ... blómknappur við   að springa út. Búið að sá fræinu, vökva, grisja og hirða um dágóðan tíma... nokkur ár.

Ég veit ekki af hverju ég hugsaði það við stjórnarskiptin í vetur „Shit“ nú á þetta hér, ... blómið góða... eftir að fá nokkra skelli, tafir koma, gerðar verða athugasemdir, hlutir settir á ís.

Það þarf ekki annað en venjulega manneskju til að sjá, skilja og skynja hve ákvarðanir einstaklinga sem stýra bátnum þessa dagana bæta óþarfa sorg og áhyggjum ofan á  fyrir þá sem hér á Reykjanesi búa.  Ákvarðanir sem virðast bera vitni „tengslaleysis“ við raunverulegar aðstæður og  tilfinningar.

Seint gæti ég talist sérlegur talsmaður stóriðju sem einhliða búgreinar, en ég segi það fullum fetum að mín skoðun er sú, að:

„ÖLL „ ÞAU VERKEFNI,  SEM UNDIRBÚIN  HAFA  VERIР AF KOSTGÆFNI  OG ELJUSEMI UNDANFARIN  ÁR FYRIR FRAMTÍIÐAR ATVINNU HÉR Á REYKJANESI EIGA AÐ FÁ AÐ KOMA TIL FRAMKVÆMDA, NÚ ÞEGAR“. Þetta eru verkefni sem eru tilbúin.

Þess vegna sat ég fjölsóttan borgarafund í Framhaldsskólanum hér í kvöld og hlýddi á bæjarstjóra sveitafélaganna tala, ásamt formanni Verkalýðs og sjómannafélags Keflavíkur. Nokkrir þingmenn flokka (utan VG), tóku til máls og virtist einhugur um að losa hnútinn.

Það vona ég sannarlega að verði ofaná.

Bæjarbúar og ráðamenn hér, er unnið hafa hörðum höndum undanfarin ár,eiga ekkert annað skilið en að fá að sjá árangur verka sinna og uppskera eins vel og þeir hafa sáð til.

Áfram Reykjanes.

 

Dálítið sérstakar áherslur í þessum fréttaflutningi.

Þarf þá ekki sérstakar reglur til að flyta inn í hvað hús sem manni sýnist?  - "En sérstakar reglur þarf til að rífa hús". - Ljóta bullið. - Stend 100% með lögreglunni. - Hvernig í ósköpunum eiga þeir að haga sér til að fá skilning á sínu starfi?

Loksins gott viðtal.

Viðtal Sigmars við konu lögreglumannsins. Mikið var.

Ofbeldið er "ekki" á ábyrgð ríkisstjórnarinnar.

Ég undrast orð Sóleyjar Tómasdóttur. Við sem höfum unnið gegn heimilisofbeldi, höfum ávallt gengið út frá því, að sá sem beitir ofbeldinu sé sá seki. Það finnst mér eiga við í öllum tilvikum. Einnig hvað varðar óbeislaða framkomu lítils hóps mótmælenda. Aðgerðir þeirra skaða málstaðinn og leiða ekki til góðs. Ég mótmæli ofbeldi ALLTAF og Í ÖLLUM TILVIKUM.

Lifi friðsamt land og þjóð.