"The lunatics have taken over the asylum" - skorpubrauð.?!- "aA"... og svo örlítið saffran

Ég er ein af þeim sem hef sérstaka þörf fyrir það að ræða um víg Kjartans Ólafssonar um leið og ég kaupi brauð dagsins í bakarínu MÍNU. Ég sakna ennþá daganna sem "vinkona" mín var að vinna þar, sem ég reyndar man ekki lengur hvað heitir, en var "úr íslenskri sveit" og talaði íðilfagurt íslenstk mál. Ég vissi sitt hvað um hennar prívatlíf eftir árs kynni þarna í bakaríinu. Um vonir hennar og þrár, kærastann og boðin hjá frænkum og frændum.

Dag einn var hún hætt og andrúmið í bakaríinu breyttist til muna.

"Góðan dag",  með gleðilegu brosi. .. þÖGN . Stór spyrjandi augu. Hm! (Hvað skal til bragðs taka? - Bíddu ég kann ekki táknmál, oh vissi að ég hefði átt að læra það á sínum tíma. Myndi geta komið sér vel). Herði upp hugann. "Ég ætla að fá eitt skorpubrauð" QUAI?  "One bread please- SKORPUBRAUÐ"! Reyni að vera skýrmælt og benda í leiðinni. Eftir dúk og disk og bendingar náðist brauðið, skorði í pokann. Laðgi ekki í að kaupa meira í þessari ferð, enda komin röð fyrir aftan og var ekki alveg tilbúin í actionary, semmorguns fyrir framan fjölda fólks.

Eftir nokkrar æfingar heima í að leika skorið skorpubrauð (+ 10 djúpar öndunaræfingar í jóganu), þá var maður auðvitað undirbúinn og tók þátt í leiknum. þessi útlenda afgreiðslustúlka hefur lagt það á sig að læra heiti vörunnar í bakaríinu á íslensku, er farin að brosa og nær auðvitað strax í mína brauðtegund þegar augu okkar mætast yfir borðið.

Ég held við séum ekkert endilega með sérlega rasistatendensa fremur en annað fólk í veröld hér.Þetta dæmi kom bara flatt upp á okkur og ég held að við venjumst þessu hundsbiti sem og öðrum. Ég er samt enn að spá í gamla fólkið, hvernig það bjargi sér í þessu.

Saffran-byltingin er mun alvarlegra mál og það er langt síðan ég hef fundið jafn sterklega fyrir tilfinningum í tengslum við fréttir og í þessu sérstæða máli. Myndirnar af þessu stóra hópi munka í saffranlitum kuflunum er svo hrikalega falleg og sterk. Maður skynjar kraftinn frá þeim. Hvort er þá sterkara afl, hinn sterki, þögli og fullkomni kærleikur eða yfirmáta græðgin og valdasýkin? Leiðir tíminn það í ljós nú á næstunni eða munu vogaskálarnar vera á sífelldri hreyfingu?

Þ