Sendingin fór í ranga kú.

 Ég vona að mér fyrirgefist, en væri ekki fyrir alvarleik málsins í alla staði, þá finndist mér pínulítið spaugilegt að galdranorin hefði fengið reiðisendinguna sem hún magnaði upp fyrir framan stjórnarráðið endursenda til baka.

Þetta er nú farið að minna pínulítið á þjóðsögur frá galdrafárinu, sem geysaði í Evrópu hér á öldum áður. Í nágrannaerjum voru gjarna magnaðar sendingar í kú þess er ná átti niður, en svo fór oft að sendingin hafði aðrar og ófyrirséðar afleiðingar.

Verst er að ég hef sjálf haft netta trú á galdri og keypti eitt sinn galdur í Nornabúðinni. Hann átti að bægja frá hindrun. Ekki man ég hver hindrunin var né hvort hún hvarf. Hins vegar man ég að ég viðhafði allar seremoníurnar sem voru til leiðbeiningar og fór með þulu, sem ég á reyndar hér enn.

Þulan heitir Sálmur handa Soffíu -seiðkvæði og hefst þannig „það gerist eitthvað gott hvern dag svo grípum færið nú er lag að setja markið hátt....

Hver Soffía er hef ég ekki hugmynd um, en hver og einn túlkar fyrri sig hvað er gott og hvernig markið er sett hátt....